25 najlepszych zdjęć z Teleskopu Kosmicznego Hubble’a! Dziś przypada rocznica wyniesienia go na orbitę [AKTUALIZACJA]
Oto 25 najlepszych zdjęć wykonanych z Teleskopu Kosmicznego Hubble’a, wspólnego dzieła NASA i ESA(ten drugi skrót oznacza Europejską Agencję Kosmiczną, do której należy też Polska). Wyniesiono go na orbitę ziemską 24 kwietnia 1990 roku, mamy więc dziś rocznicę tego wydarzenia. Patronem teleskopu jest Edwin Hubble, który odkrył, że Wszechświat się rozszerza.
24 kwietnia 1990 roku prom Discovery wyniósł Hubble’a na znajdującą się około 570 km nad Ziemią orbitę. Początkowo nic nie zapowiadało, że przyniesie komukolwiek pożytek. Już po wyniesieniu na orbitę okazało się, że przy szlifowaniu zwierciadeł popełniono błąd. Choć pomyłka wyniosła jedynie 4 mikrometry (włos ludzki jest około 20 razy grubszy), to wystarczyła, aby teleskop dawał mocno rozmyte obrazy. Dopiero trzy lata później, w 1993 roku, NASA wysłała misję ratunkową, która założyła Hubble’owi „okulary” – COSTAR (Corrective Optics Space Telescope Axial Replacement), dzięki czemu widziany przez teleskop obraz stał się wyraźny.
Ten krajobraz rodem z „Władcy Pierścieni” to Mgławica Carina znajdująca się w gwiazdozbiorze Kila. Jest jedną z największych i najjaśniejszych odkrytych mgławic. Fot. NASA/ESA
Filary stworzenia, czyli Mgławica Orzeł – najsłynniejsze zdjęcie wykonane przez Hubble’a. 1 kwietnia 1995 roku. Fot. NASA/ESA
Wygląda jak ikona Firefoksa, prawda? To znajdująca się na rubieżach Drogi Mlecznej gwiazda V838 Monocerotis, czerwony nadolbrzym, który w 2002 roku gwałtownie pojaśniał. Halo wokół niej to ślady tych eksplozji. 8 lutego 2004. Fot. NASA/ESA
Serce spiralnej Galaktyki Wir położonej w gwiazdozbiorze Psów Gończych w odległości około 25,74 miliona lat świetlnych od Ziemi Fot. NASA/ESA
Mgławica Koński Łeb znajduje się w konstelacji Oriona. Czerwony blask pochodzi od gazu wodorowego zjonizowanego przez pobliską gwiazdę Sigma Orionis. Zdjęcie wykonane w podczerwieni z okazji 23. rocznicy wystrzelenia Hubble’a. Fot. NASA/ESA
Gwiezdny żłobek NGC 3603 w gwiazdozbiorze Kila, czyli gromada otwarta młodych i bardzo młodych gwiazd. Fot. NASA/ESA
Róża powstała po zderzeniu galaktyk. Zdjęcie wykonane z okazji 21. rocznicy wyniesienia Hubble’a. Fot. NASA/ESA
Najbardziej szczegółowe zdjęcie Mgławicy Kraba, powstałe w wyniku połączenia 24 ujęć. Za zasilanie tej mgławicy odpowiada centralny pulsar, pozostałość po gwieździe która eksplodowała jako supernowa widziana z Ziemi w 1054 roku. Fot. NASA/ESA
Nikomu nie trzeba tłumaczyć, dlaczego ten obiekt nosi nazwę Galaktyki Sombrero. Leży w gwiazdozbiorze Panny i jest jednym z najjaśniejszych jego obiektów. Fot. NASA/ESA
Mgławica NGC 6302 znajdująca się w konstelacji Skorpiona, która powstała w wyniku gwałtownego wyrzutu gazu przez umierającą gwiazdę centralną. To jedna z najjaśniejszych mgławic planetarnych naszego nieba. Fot. NASA/ESA
10 000 galaktyk w świetle widzialnym, podczerwieni i ultrafiolecie sfotografowanych przez teleskop Hubble’a. Koniecznie zobaczcie to zdjęcie w dużej rozdzielczości: https://www.crazynauka.pl/10-000-galaktyk-jednym-niezwyklym-zdjeciu-teleskopu-hubblea/ Fot. NASA, ESA, H. Teplitz and M. Rafelski (IPAC/Caltech), A. Koekemoer (STScI), R. Windhorst (Arizona State University) i Z. Levay (STScI
Niesamowita Mgławica Eskimos (NGC 2392) – mgławica planetarna położona w gwiazdozbiorze Bliźniąt. Znajduje się w odległości około 3830 lat świetlnych od Ziemi. Fot. NASA, Andrew Fruchter and the ERO Team [Sylvia Baggett (STScI), Richard Hook (ST-ECF), Zoltan Levay (STScI)
W 1990 roku Kosmiczny Teleskop Hubble’a sfotografował w rozdzielczości sięgającej 0,1 sekundy kątowej pozostałości wielkiej Supernowej 1987A, będącej jednym z najbardziej spektakularnych i niespodziewanych zjawisk astronomicznych XX wieku. Była to najjaśniejsza supernowa od 1604 roku widoczna gołym okiem. Maksymalną jasność osiągnęła 18 maja 1987 roku. Fot. NASA, ESA, and STScI
Ikoniczne zdjęcie Marsa wykonane w 1999 roku. W centralnym miejscu fotografii znajduje się obszar, na którym wylądowała sonda Pathfinder. Fot. Steve Lee (University of Colorado), Jim Bell (Cornell University), Mike Wolff (Space Science Institute), NASA
Spektakularne zderzenie dwóch galaktyk, czyli Obiekt Mayalla (Arp 148). Znajduje się w konstelacji Wielkiej Niedźwiedzicy, w odległości około 500 milionów lat świetlnych od Ziemi. Fot. NASA, ESA, the Hubble Heritage (STScI/AURA)-ESA/Hubble Collaboration, A. Evans (University of Virginia, Charlottesville/NRAO/Stony Brook University)
Spiralna mgławica planetarna (NGC 5189) położona w gwiazdozbiorze Muchy w odległości około 1800 lat świetlnych od Ziemi. Fot. NASA, ESA, the Hubble Heritage Team (STScI/AURA)
Mgławica Ślimak (NGC 7293) – mgławica planetarna znajdująca się w konstelacji Wodnika, oddalona o około 714 lat świetlnych. Jest jedną z najbliższych Ziemi mgławic planetarnych, bywa nazywana „Okiem Bożym”. Fot. NASA, ESA, C.R. O’Dell (Vanderbilt University), M. Meixner i P. McCullough (STScI)
24 lutego 2009 roku Kosmiczny Teleskop Hubble’a zarejestrował niezwykłe ujęcie czterech księżyców Saturna przechodzących przez jego tarczę lub w pobliżu niej — w tym największego z nich, Tytana. Fot. NASA, ESA i Hubble Heritage Team (STScI/AURA)
NGC 4314 – galaktyka spiralna z poprzeczką, znajdująca się w gwiazdozbiorze Warkocza Bereniki. Fot. G. Fritz Benedict, Andrew Howell, Inger Jorgensen, David Chapell (University of Texas), Jeffery Kenney (Yale University), and Beverly J. Smith (CASA, University of Colorado) oraz NASA
ESO 510-G13 to jedna z najbardziej intrygujących galaktyk. Jest to zdeformowana galaktyka spiralna znajdująca się w konstelacji Hydry, w odległości 150 milionów lat świetlnych od Ziemi. Wedle jednej z hipotez swój kształt zawdzięcza niedawnej kolizji z inną galaktyką lub silnemu zbliżeniu do niej. Fot. NASA and The Hubble Heritage Team (STScI/AURA), Acknowledgment: C. Conselice (U. Wisconsin/STScI)
Gromada otwarta NGC 602 znajdująca się w gwiazdozbiorze Tukana. Znajduje się niemal na skraju Małego Obłoku Magellana w odległości blisko 200 tys. lat świetlnych od Ziemi. Fot. NASA, ESA oraz the Hubble Heritage Team (STScI/AURA) – ESA/Hubble Collaboration
Dysk materii otaczającej czarną dziurę znajdującą się w centrum galaktyki NGC 4261, w gwiazdozbiorze Panny. Fot. Walter Jaffe/Leiden Observatory, Holland Ford/JHU/STScI oraz NASA
Mgławica Miotła Wiedźmy (NGC 6960) to pozostałość po supernowej znajdująca się w konstelacji Łabędzia. Znajduje się w odległości około 1400 lat świetlnych od Ziemi.Fot. J.J. Hester (Arizona State University) oraz NASA
Galaktyka Kijanka (UGC 10214) to galaktyka spiralna z poprzeczką znajdująca się w konstelacji Smoka w odległości 420 milionów lat świetlnych od Ziemi. Jedno z ramion galaktyki jest rozciągnięte na odległość 280 tys. lat świetlnych. Przyczyną tego jest sąsiednia galaktyka (widoczna za lewą górną częścią dysku Kijanki), która oddziałuje grawitacyjnie na gwiazdy, gaz i pył. Za miliony lat z tego “ogona” powstaną karłowate galaktyki będące satelitami dużej galaktyki spiralnej. Fot. NASA, H. Ford (JHU), G. Illingworth (UCSC/LO), M.Clampin (STScI), G. Hartig (STScI), the ACS Science Team oraz ESA
Mgławica Trójlistna Koniczyna (NGC 6514) znajduje się w gwiazdozbiorze Strzelca. Na zdjęciu widać chmury świecącego gazu mieszające się pyłem w regionie formowania się gwiazd w gwiazdozbiorze Strzelca. Fot. Hubble Space Telescope, Subaru Telescope (NAOJ), Martin Pugh