Piotr Stanisławski
Po co psy udomowiły ludzi?
Są z nami od dawna. Właściwie nie wiemy od jak dawna – znamy mający 12 tysięcy lat szkielet człowieka, którego pochowano wraz ze szczeniakiem. Na Syberii znaleziono szczątki mające 33 tysiące lat, które wydają się należeć już raczej do psa, niż jeszcze wilka.
Badania ogłoszone w tym tygodniu w czasopiśmie „Nature” pokazują zmianę, która miała ogromne znaczenie dla udomawiania wilków. Okazuje się, że psy znacznie skuteczniej niż ich przodkowie radzą sobie z trawieniem i przyswajaniem węglowodanów. Wykryto to porównując DNA 12 wilków i 60 psów różnych ras.
Zmiany polegają m.in. na wytwarzaniu alfa-amylazy rozkładającej skrobię czy przetwarzaniu maltozy w glukozę. Ten ostatni proces u psów przebiega 12 razy sprawniej niż u wilków.
Takie przystosowania sprawiły, że pierwsze psy lepiej mogły wykorzystać resztki, jakie ludzie porzucali w pobliżu swoich domów. Opłacało się porzucić niepewny wilczy tryb życia i podłączyć się pod stałe źródło żywności, jakie zapewniali ci dziwni, dwunożni łysi.
Wiele wskazuje też na to, że to psy wybrały sobie ludzi pojawiając się w pobliżu ich osad, a my dopiero później zauważyliśmy, jakie to przynosi korzyści i aktywnie zabraliśmy się za udomawianie tych czworonogów.