„Wielcy naukowcy” – jak niebanalnie opowiedzieć dzieciom o tym, że robienie nauki to przygoda

KRÓTKA RECENZJA. „Wielcy naukowcy” autorstwa Marcina Jamkowskiego z ilustracjami Macieja Szymanowicza to fascynująca galeria wybitnych umysłów wszystkich epok. Dzięki tej książce historia rozwoju wiedzy układa się w bardzo spójną całość.

Więcej naszych recenzji znajdziecie TUTAJ

Miałam już w rękach wiele książek dla dzieci o słynnych naukowcach. Przyznam, że kiedy sięgałam po ten tytuł, nie spodziewałam się niczego oryginalnego. Ale pomyliłam się! „Wielkich naukowców” od innych książek o tej tematyce odróżnia bardzo staranna konstrukcja, odchodząca od spontanicznej wyliczanki znanych nazwisk, okraszonej klasycznymi portretami.

Ten tytuł opowiada cztery różne historie: o rozwoju medycyny, odkrywaniu porządku przyrody, praw fizyki oraz o rekonstruowaniu naszych własnych, ludzkich dziejów. Każdy z tych działów pokazuje rozwój wiedzy na dany temat od czasów dawnych aż po współczesność. Mamy więc galerię wielkich umysłów od starożytnych filozofów, przez mistrzów renesansu i pierwszych nowożytnych naukowców, po całkiem niedawnych odkrywców z CERN. Nie zabrakło oczywiście i polskich akcentów, i nie są to wyłącznie sylwetki Marii Skłodowskiej-Curie i Mikołaja Kopernika. Ta staranna kompozycja to najmocniejszy atut „Wielkich naukowców”. Ale nie jedyny.

Książka napisana jest językiem prostym, ale nie infantylnym. Nie unika trudniejszych sformułowań, które tłumaczy w przystępny sposób, jak na przykład hipotezę flogistonu i jej obalenie poprzez odkrycie reakcji spalania. Myślę, że młodzi czytelnicy (stawiam na ośmio-jedenastolatków) będą zadowoleni, że traktuje się ich poważnie.

„Wielkich naukowców” można by w zasadzie polecać w ciemno, znając tylko nazwiska autorów. Marcin Jamkowski to uznany dziennikarz naukowy i podróżnik. Z uwagą śledziłam prowadzone przez niego poszukiwania skarbów zatopionych w Wiśle, co opisałam w recenzji jego poprzedniej książki „Uratowane z potopu”. Z kolei Maciej Szymanowicz jest cenionym ilustratorem książek dla dzieci, którego niepowtarzalny styl dał się poznać kilkudziesięciu tytułach.

Trzeba przyznać, że obaj autorzy tworzą zgrany zespół, bo ilustracje doskonale uzupełniają treść książki nie tylko na poziomie estetycznym, ale też merytorycznym. Nie ma tu więc zwykłych portretów, tylko np. scenki z życia opisywanych naukowców. Kiedy jest mowa o eksperymencie Faradaya, w ramach którego naukowiec zdołał przekształcić magnetyzm w elektryczność, ilustracja zgrabnie oddaje istotę tego doświadczenia. Z kolei grafika poświęcona Jean-Francoisowi Champollionowi, który odczytał egipskie hieroglify, przemyca krótki słowniczek odszyfrowanych znaków.

Podsumowując: „Wielcy naukowcy” to błyskotliwa, dobrze napisana książka, pozytywnie wyróżniająca się na tle innych tytułów dla dzieci. Młodzi chętnie biorą ją do ręki (sprawdziłam), a i Wam przyda się zawarta w niej solidna porcja wiedzy. Zdecydowanie polecam!