captcha image

A password will be e-mailed to you.
Rozwój embrionalny ludzkiej twarzy. Fot. BBC

Rozwój embrionalny ludzkiej twarzy. Fot. BBC

Dotknij palcem czubka nosa. A teraz zjedź kawałek, w stronę górnej wargi. Między przegrodą nosa a wargą masz zagłębienie – płytsze lub głębsze, dłuższe lub krótsze. To rynienka podnosowa, wspólna cecha ssaków, która powstaje w wyniku zadziwiająco złożonego procesu zachodzącego w rozwoju embrionalnym.

Rynienka podnosowa psa. Fot. Mikael Häggström

Rynienka podnosowa psa. Fot. Mikael Häggström

U psów i wielu innych ssaków pełni ona ważną rolę – wiedzie od wilgotnych warg do nosa. Jest na tyle wąska, że dzięki siłom kapilarnym ślina wędruje ku górze zwilżając nos. To sprawia, że cząsteczki chemiczne przenoszące zapachy łatwiej rozpuszczają się i trafiają do receptorów.

U ludzi rynienka podnosowa nie pełni już żadnej funkcji, jednak pozostaje śladem po szczególnym momencie rozwoju embrionalnego. Tworzenie się twarzy to zaskakująco złożony proces, a rynienka podnosowa jest miejscem, w którym zrastają się wyrostki szczękowy i nosowy środkowy.

Na potrzeby filmu BBC odtworzono kolejne etapy rozwoju ludzkiej twarzy, która – prawdę mówiąc – bardzo późno zaczyna przypominać twarz człowieka. Ta złożona układanka domyka się ostatecznie właśnie między nosem, a ustami pozostawiając ślad – rynienkę podnosową.

Czego u nas szukaliście?

Nie ma więcej wpisów